| « تقدم‌ها و تأخرها | یادت باشد » |
تجربه‌نگاری یک وبلاگ نویس
تجربه‌نگاری یک وبلاگ نویس
هوالحق
وبلاگ نویسی را از تابستان 89 شروع کردم. آن زمان در یک دوره فرهنگی ـ آموزشی شرکت کرده بودم که یکی از شرایطش راه‌اندازي یک وبلاگ و حداقل گذاشتن 5 پست بود. حضورم در آن وبلاگ منحصر شد به عمر آن دوره که چند ماهی بیشتر نبود. بعد از اتمام دوره هر چند وبلاگ را حذف نکردم اما تا هم اکنون هیچ دسترسی به آن ندارم و عملا در مجاز آباد گم شد!
سال 91 به طور اتفاقی در بین وبگردی‌هایم با یک سیستم وبلاگ نویسی دیگر آشنا شدم. از سر کنجکاوی وبلاگی زدم و هرزگاهی آن را با مطالبم به روز می‌کردم. در همین حین بود که پی بردم این سیستم دارای یک مجله وزین از نوع دیجیتالی است و مطالب منتخب بلاگرها در آن بازنشر داده می‌شود. درست مثل یک مجله واقعی که بخش‌های مختلفی اعم از سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، هنر و ادبیات و …. دارد و شاید هر نویسنده‌ای آرزو دارد مطالبش را بر صفحه‌ي آن ببیند. این مجله که هم اکنون نیز باقی است در هر بخش یک دبیر دارد که انتخاب مطالب زیر نظر او انجام می‌شود. انتخاب دبیرها هم فرآیند خودش را دارد که از بین وبلاگ نویسان و با برگزاری انتخابات و رأي گيري صورت میگیرد. از مزایای دیگر این مجله سطح‌بندي مطالب منتخب است. مثلا مطالبی که قلم قوی‌تر، محتوای بهتر و تازگی بیشتری دارند در تیتر یک قرار می‌گیرند که از امتیاز بیشتری هم برخوردار هستند. مرتبه‌های بعدی به تیتر دو و بخش پیوندها اختصاص دارد که مطالب به فراخور شاخص‌های مربوطه در آن جايگاه منتشر مي‌شوند. این سیستم وبلاگ نویسی قبلا با حضور وبلاگ نویسان همایش‌هایی در سطح استان‌های مختلف برگزار می‌کرد که سبب آشنایی و انس و الفت بیشتر دوستان مجازی می‌شد. در کنار اين مزايا محلی در آن در نظر گرفت شده تا وبلاگ نويسان اعتراض خود مبني بر برگزيده نشدن مطالب ارسالي را به گوش دبیران برسانند.
باید اعتراف کنم حضور در این سیستم بود که باعث شد نوشتن را جدی بگیرم و تلاش کنم تا پست‌هایم از حالت تکراری بودن خارج شود و سمت و سویی تولیدی به خود بگیرد. وبلاگی که حالا هفت سال از عمرش می‌گذرد و من همچنان به نوشتن در آن علاقه‌مند هستم.
اما سال 95 همزمان با ثبت نام در حوزه با محیط کوثر بلاگ آشنا شدم و باز از سر کنجکاوی وبلاگی در آن ثبت کردم. راستش کوثر بلاگ هم مزایای خوبی دارد. مثلا اطلاع از هویت واقعی هم وبلاگی‌ها است هر چند در پس اسم‌های مستعار پنهان شده باشند! نکته‌ای که فکر نمی‌کنم هیچ سیستم وبلاگ نویسی از آن برخوردار باشد. در ثانی فضای امنی برای حضور خانم‌های طلبه به شمار می‌آید و در آن از مزاحمت‌های گاه و بی‌گاه برخی کاربران مثل سایر فضاها خبري نیست. رتبه‌بندی وبلاگ‌ها، معرفی وبلاگ‌های فعال هر هفته، همچنین تهیه ویژه نامه‌های مناسبتی که از بین مطالب خود طلبه‌ها صورت میگیرد جای بسی تشکر و سپاس دارد. برگزاری مسابقه‌ها و فراخوان‌های مختلف هم از دیگر ویژگی‌های این محیط محسوب مي‌شود که شور و شوقی بین وبلاگ نویس‌ها ایجاد می‌کند. اما در کنار همه این مزایای پیدا و پنهان نقدهایی هم به آن وارد است. مثلا در انتخاب مطالب منتخب، تولیدی بودن به عنوان شرط اصلی لحاظ نمی‌شود. اين در حالی است که فکر می‌کنم مهمترین رسالت یک وبلاگ نویس (حداقل از نوع طلبه) تولید محتوا است نه صرفا کپی ـ پیست کردن محتوایی که با یک جستجوی ساده در فضای مجازی قابل دسترسی است! در ثانی هیچ سطح‌بندی بین مطالب در نظر گرفته نمی‌شود. ممکن است قلم فردی بهتر و محتوای تولیدی او با ارزش‌تر باشد ولی این نکته عملا هیچ جایگاهی در رتبه‌دهی وبلاگ‌ها ندارد. در صورتی که وجود آن مي‌توانست وسيله‌ای براي تقویت قلم و ارتقا سطح محتوای تولیدی طلبه‌ها باشد. از سوی دیگر همه مطالب منتخب پشت سر هم قرار می‌گیرند بدون اینکه هیچ دسته‌بندی برای آنها در نظر گرفته شود. در این صورت خواننده تا لینک مربوطه را باز نکند از محتوا و مضمون آن آگاهی پیدا نمی‌کند البته مگر اینکه از بهره هوشی بالایی برخوردار باشد و یا اینکه در علم غیب دستی داشته باشد. قطعا وجود یک دسته‌بندی باعث می‌شود خواننده در کمترین زمان به دسته مربوطه رجوع و مطالب مورد علاقه‌اش را پیگیری کند.
مشکل دیگری که در کوثربلاگ وجود دارد عدم دسترسي وبلاگ نویسان به نظرات ارسالی خود براي سایر کاربران است. متأسفانه در اين زمينه دیدن نظر ارسالي، پاسخ طرف مقابل، ویرایش و یا احیانا حذف آن در خود محیط کاربری وجود ندارد و تنها امکان در نظر گرفته شده اعلام پاسخ از طریق ایمیل است.
امید است نکات انتقادی فوق به دست مسئولین مربوطه برسد و برای رفع آن قدمی بردارند انشاءالله…
ف. فقیهی
سلام
باور می کنید مدتهاست از این محیط و شیوه گزینش مطالب دلخورم اما چیزی نگفتم , مهمترین انتقادی که دارم سکولار بودن کوثر بلاگ و یا حداقل مدیران این مجموعه هست , برای مطالب سیاسی کمتر اهمیتی قائل هستند. اصلا گویی فقط ترجیح میدن طلاب دل نوشته بنویسن و خاطره نگاری کنن
این به نظر من با مهمترین رسالت حوزه که انقلابی گری هست و دیدگاه حضرت آقا و امام خمینی هم راستا نیست. طلبه باید از مسائل روز باخبر باشه.
ممنون از شما که این نقد رو مطرح کردید
سلام
البته اکثر مطالب منتخب تولیدیه ،تو این مدت کمتر پیش آمده که مطالب کپی پیستی باشه ،چرا میگید کپی پیسی؟
می دونید وقتی که همه ما فقط صرف دل نوشته و خاطرات روزانه هستیم خب دسته بندی چی بکنند؟
مسلما اگر نوشته ها تنوع داشت ،حتما دسته بندی می کردند. مثلا خود شما در وبلاگ شخصی یا همینجا در یک محدوده می نویسید ،دوستان وبلاگی دیگ هم همین طور ،البته طبیعی هم هست ،محیط کوثربلاگ محیطی برای طلاب است و اصولا در یک زمینه خاص می نویسند .
منم به شخصه دوست دارم که مطالب تحلیلی و نقدی از وبلاگ هامون ببینم و بخونم ولی تو گشت زنی هام هیچ وقت به این موارد نرسیدم ،پس اول باید روی خودمون کار کنیم و هر کسی اگر تخصصی داره تو وبلاگش پیادش کنه :) اون وقت این حرف ها و انتظارات درست میشه :)
و در آخر معتقدم ک مهم کار یک وبلاگ نویس هست ، اگر خوب بنویسی و مخاطب خودت را پیدا کنی هیچ نیازی به معرفی مطلب حتی پیدا نمی کنی ،مثل خیلی از وبلاگ ها مثلادر بلاگفا که هیچ کدام از این امکانات ما رو ندارند و تنها به نوشتن اکتفا می کنند فارع از دغدغه های دیده شدن و نشدن :)
سلام علیکم
خیلی جالب است که نظر شما تماما روی نکات انتقادی این متن مانور داده و حتی یکی از نکات مثبتش را تأیید نکرده بود! این در حالی است که من هم به نکات مثبت کوثربلاگ اشاره کردم هم نکات منفی! پس این به خودی خود تفاوت دو دیدگاه را مشخص می‌کنه!!
اما جواب نقدهایی که گفتین:
وقتی میگین “اکثرا” پس یعنی خودتون هم قبول دارین که هنوز مطالب کپی پیست وجود داره. البته من صرفا نظرم را گفتم و این به معنای انتظار تحقق صد درصدش از سوی مسئولین مربوطه نیست هر چند که می دونم هرگز هم محقق نمی‌شود!
اگر همه مطالب سایت در یک حیطه بود پس چرا یکی از شرایط انتخاب مطالب و یا نه اساسا ایجاد وبلاگ در این محیط، وجود موضوع بندی برای نوشته ها است! در ثانی مگر تهیه همین ویژه نامه ها بر مبنای موضوعات و دسته بندی طلاب نیست! پس اینقدرها هم دسته بندی کردن مطالب کار سخت و شاقی نیست!
چه در وبلاگ شخصی‌ام و چه اینجا دسته بندی مطالب وجود داره. در همین وبلاگ همین چند وقت اخیر چند مطلب نوشتم. مثل نقد کتاب، مطلب مناسبتی برای سوم شهریور، دلنوشته برای امام زمان و امام محمد باقر، خاطره و نکته اخلاقی. حالا اینکه شما تشخیص دادین که این مطالب همه در یک محدوده است جالب است!
البته به این نکته توجه کنین که سبک نوشتن و قلم افراد ممکنه در مطالب مختلف یکسان باشه و لی این به معنای یکسان بودن مطالب اون فرد در یک زمینه خاص تلقی بشه! اصولا این دو تا دو چیز متفاوته.
اتفاقا خانم اردویی که از نویسندگان این وبلاگ هست عموما نقد و تحلیل می‌نویسه اما به ندرت مطلبی ازش برگزیده میشه!
درسته مهم قلم و سطح کار است اماهمین در نظر گرفتن نکات کوچک باعث دلزدگی افراد از این محیط میشه و کم کم ترکش میکنن. همچنانکه بودن کسانی که از اینجا رفتن.
در پایان توصیه می‌کنم خیلی متعصبانه نسبت به مسائل نگاه نکنین. اینکه شما این فضا را دوست دارین و ازش دفاع می‌کنین برای من قابل احترامه اما بدونین که نقد شدن هم راهی برای رسیدن به پیشرفته. اگر قرار باشه به مسائل طوری نگاه کنیم که همه چیز را گل و بلبل ببینیم دیگه پیشرفتی حاصل نمیشه.
سلااام مجدد
من اصلا قصد بی احترامی بی ادبی نداشتم ،فقط نظرم روگفتم ،منم مثل شما تو سایر سامانه های وبلاگ نویسی هم بودم ،من متعصبانه نگاه نکردم ، تنها یک نظر بود …نکاتی ک فرمودید رو من نظرم رو در موردش گفتم .
من چندباری هم ب دوستانم پیشنهاددادم ک هر کسی تو زمینه فعالیتی که داره و تخصصی که داره در وبلاگش کار کنه و خب اگ هر کدام از ما این کار رو بکنه ،وبلاگ های تخصصی خوبی خواهیم داشت .
منظورم از دسته بندی این ها نبود ک برداشت کردید ،در زمینه سیاست ،فرهنگی اجتماعی به تمام معنا وبلاگ منظورم بود.
در کل نظرم رو نادید بگیرید و ب بزرگواری خودتون ببخشید خواهر :)
التماس دعا در این ایام
موفق باشین
خیلی عالی بود.
البته گاهی عنوانها هم آدم رو گول می زنن:)
فرم در حال بارگذاری ...
سلام علیکم
خواهش می کنم
بله دقیقا اصلا توجهی به مطالب سیاسی نمی شود
اما به نظرم نباید کنار کشید بلکه باید قدرتمندتر از همیشه نوشت!
موفق باشید